Michelangelo Antonioni

40px|Medaglia d'oro ai benemeriti della Cultura e dell'Arte |commons = Category:Michelangelo Antonioni |wikicytaty = Michelangelo Antonioni |www = http://www.antonioni.com/ }} Michelangelo Antonioni, OMRI (ur. 29 września 1912 w Ferrarze, zm. 30 lipca 2007 w Rzymie) – włoski reżyser filmowy, scenarzysta, montażysta i autor. Początkowo niedoceniany, głównie za sprawą niewielkiego zainteresowania ze strony publiczności oraz nieprzychylnej krytyki, która zarzucała Antonioniemu odejście od zasad neorealizmu, z czasem zyskał rangę mistrza filmu psychologicznego. Dziś uznawany jest za jednego z najwybitniejszych twórców kina autorskiego w historii.

Jego dzieła uchodzą za rewolucyjne w kwestii filmowej narracji oraz podejścia do realizmu w kinie. Cechują je powolne ruchy kamery utrzymane w poetyce „slow cinema”, oszczędna gra aktorów i nieraz brak klasycznej linii fabularnej. Do jego najważniejszych filmów zalicza się ''Przygodę'' (1960), ''Noc'' (1961), ''Zaćmienie'' (1962)—nazwane „trylogią alienacji”, ''Czerwoną pustynię'' (1964), ''Powiększenie'' (1966) oraz ''Zawód: Reporter'' (1975).

Największe sukcesy artystyczne święcił w latach 60. XX wieku, niejednokrotnie wzbudzając kontrowersje śmiałością obyczajową swoich dzieł. Antonioni (obok Henriego-Georgesa Clouzot oraz Roberta Altmana) jest jednym z trzech reżyserów w historii kina, którzy otrzymali główne nagrody na trzech najważniejszych festiwalach filmowych w Berlinie, Cannes i Wenecji – zdobył Złotego Niedźwiedzia za ''Noc'' (1961), Złotego Lwa za ''Czerwoną pustynię'' (1964) i Złotą Palmę za ''Powiększenie'' (1967). Co więcej, za ''Krzyk'' (1957) otrzymał także główną nagrodę Złotego Lamparta na MFF w Locarno. W 1995 roku podczas 67. ceremonii wręczenia Oscarów otrzymał nagrodę za całokształt twórczości. Źródło: Wikipedia