Agustí Bartra

Agustí Bartra Lleonart (katalanez ahoskatua; Bartzelona, Espainia, 1908eko azaroaren 8a - Terrassa, Espainia, 1982ko uztailaren 7a) katalan olerkaria izan zen.

Bere lehen liburua irudi sentsualez betea ageri da: ''Cant corporal'' (1938). Gerra zibilaren ondoren Ameriketara erbesteratu zen. ''L’arbre de foc'' (1946) liburuan gerra-poemak biltzen dira: sinboloen bidez bere drama eta aberriarena unibertsal bihurtzen ditu. Bartrá-ren gainerako lan poetikoaren barne aurkitzen dira: ''Màrsias i Adila'' (1948); ''Oda atlàntica'' (1951); ''L’evangeli del vent'' (1956). Gero, 1971n argitaratutako liburu batean ordura arteko lanak bildu zituen: ''Obra poètica completa''. Geroztikakoak dira: ''Deixant flors a la tomba de Rilke'' (1975); ''La fulla que tremola'' (1979); ''Haikus d’Arinsal'' (1981), etab. Eleberria, ''Crist de 200.000 braços'' (1968) eta antzertia, ''El tren de cristall'' (1978), ''La noia del girasol'' (1982), ere landu zituen. Itzultzaile gisa ere nabarmendu zen. Wikipediatik informazioa lortu