Het beeldscherm als blikverruimer: een speelse respons op de uitdagingen van online therapie voor kinderen en gezinnen

De groeiende vraag naar online therapie voor kinderen, jongeren en gezinnen tijdens de coronapandemie heeft ons voor nieuwe uitdagingen gesteld. Daardoor zagen we ons genoodzaakt om buiten de gebaande paden te treden. Dit artikel is een verkenning van nieuwe ideeën voor online vormen van systeemtherapie en narratieve therapie. Het laat zien hoe speelsheid tijdens online sessies leidt tot nieuwsgierigheid, levendigheid en betrokkenheid, en vice versa. In onze optiek is speelsheid een tegengif tegen therapeutische valkuilen en is het een inspiratiebron waarmee we weerstand kunnen bieden aan het gevaar van reductionisme, dat juist bij online therapie op de loer ligt. Speelsheid biedt als het ware de stapstenen voor het serieus exploreren en delen van ervaringen, verhalen en betekenissen, van waaruit creatievere ideeën en een diepgaander begrip kunnen ontstaan. Speelsheid verschaft ook nieuwe manieren om met elkaar om te gaan, zowel voor de gezinsleden onderling als voor gezin en therapeut. En ten slotte geeft speelsheid ook de mogelijkheid om verbindingslijnen tussen sessies te trekken, waardoor er een gevoel van continuïteit kan ontstaan. We belichten in dit artikel verschillende casussen om te laten zien hoe we te werk zijn gegaan.